شیطان رانده شده از درگاه الهی سمبل و مصداق زشتی ها و بدیهایی است که در امیال و خواسته ها و نیات انسانی تجلّی کرده، و میوه اش، رفتار و کردار زشتی است که از آدمی صادر می شود.
نطفه نا پاک، طغیان و نافرمانی از آن هنگامی که بسته شد که شیطان در محضر پروردگار طریق غرور، خودپسندی و حسادت را پیشه کرد و بر خلاف فرمان خداوند از سجده بر آدم سرپیچی نمود.
و جون فرشتگان را فرمان دادیم که بر آدم سجده کنند، همه سجده کردند، مگر شیطان که خود داری کرده، تکبر ورزید و از فرقۀ کافران گردید.1
آنگاه خداوند به شیطان فرمود، چه شد که تو با ساجدین به سجدۀ آدم سر فرود نیاوردی؟ شیطان پاسخ داد: من هرگز به بشری که او را از گل ولای کهنه آفریده ای سجده نخواهم کرد، پس خداوند با او با قهر و عتاب فرمود:
حال که سجده نمی کنی از صفوف ساجدان خارج شو تو از درگاه ما رانده شده، و نفرین و لعنت ما تا روز جزاء بر تو حتمی است.2
1. سوره بقره ، آیه 24
2. سوره حجر ، آیه 32-34
|
امتیاز مطلب : 25
|
تعداد امتیازدهندگان : 7
|
مجموع امتیاز : 7
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید