علم و فناوری

 در دنیای یک کودک عواملی مثل دعوای پدر و مادر، در معرض خطر بودن والدین مخصوصا مادر، زورگویی فرزند بزرگتر، محبت بیشتر به فرزند کوچکتر، تلقین ترس توسط بزرگتر ها ،فیلم و کارتونهای ترسناک، زندگی در محیط نا مناسب، برآورده نشدن نیازهای طبیعی، زندگی در محیطهای شلوغ که موجب نادیده گرفتن کودک شود، دوری از پدر و مادر، تنها گذاشتن طولانی مدت کودک، برخی بیماری های جسمانی ، و ... عامل ترس و ناامنی است .

به کودکان رحم کنید

نیاز کودک به احساس امنیت نیازی بسیار جدی و مهم است .مهمتر از نیاز به آهن و کلسیم و شیر و ... اما بسیاری از والدین برای برآوردن ساده ترین نیازهای جسمانی کودکان می کوشند در حالیکه چندان توجهی به مهمترین نیازهای روانی آنها ندارند. گاهی با آنکه کودکی خودمان را به خاطر می آوریم و ترس و اضطراب خودمان را از "تنهایی دستشویی رفتن" به یاد می آوریم،کودکمان را مجبور می کنیم تنهایی مشکلات خودش را حل کند یا در حضور مهمان های غریبه به صراحت حرف بزند و ...

به جای اینکه توقع داشته باشید کودک حرفهای شما را بفهمد ،شما احساس کودک را درک کنید. فعلا طبق خواست خودش امنیت را برای او ایجاد کنید بعدا با تقویت احساس امنیت مشکل را به صورت اساسی حل کنید. اگر می خواهد کنار شما بخوابد یا حتی انتظار دارد عروسکش را هم کنار شما بخواباند ،فعلا باید بپذیرید به هر حال باید ترس او را با احساس امنیت تدبیر کنید نه با اجبار و فشار.

اگر تاکنون به مسئله نیاز کودکان به احساس امنیت توجه نداشتید از هم اکنون این مسئله را مد نظر بگیرید و رفتارهای کودکتان را دوباره مرور کنید. چنانچه رفتار غیر طبیعی و ناسالمی را در کودک می بینید سعی کنید ارتباط آن را با احساس نامنی پیدا کنید. اینکه به طور کلی از واژه رفتار غیر طبیعی نام می بریم به این دلیل است که تنها، این ترس نیست که نشان دهنده ی احساس ناامنی کودک است بلکه بسیاری از بد رفتاری ها، ریشه در احساس ناامنی دارند. پرخاشگری ،حسادت،کمرویی، و ... هم می تواند ناشی از احساس ناامنی باشد.

بعد از تشخیص یک بدرفتاری باید با تامین نیاز کودک به امنیت، به درمان کودک پرداخت .البته به محض اینکه کودکی از چیزی بترسد،یا به محض اینکه پرخاشگری کند و ... چیزی ثابت نمی شود ،اما اینکه ترسو یا پرخاشگر بشود و به رفتار غیر منطقی خود ادامه دهد به وجود یک مشکل و احساس نا امنی اشاره می کند . به طور کلی بروز بدرفتاری برای یکی دو مرتبه نگران کننده نیست اما تداوم یک بدرفتاری و اختلال در رفتار طبیعی ،نگران کننده و علامت وجود مشکل است .وقتی مشکل رفتاری کودک دیده شد و ارتباط آن با احساس ناامنی درک شد باید با تقویت احساس امنیت با مشکل موجود مبارزه کرد.

مثلا اگر مشکل ناامنی به خاطر توجه محبت آمیز بیشتر به کودک کوچکتر است ،با پرهیز از محبت نمایشی بیشتر به کودک کوچکتر و توجه بیشتر به کودک بزرگتر می توان احساس امنیت را در او تقویت نمود.

اگر بدرفتاری کودک به خاطر دعوای پدر و مادر است بهبود روابط والدین هر چند به صورت نمایشی  موجب تقویت احساس امنیت در کودک می شود.

اگر اختلال رفتاری کودک به خاطر معاشرتهای زیاد و شلوغی اطراف است با توجه بیشتر به کودک و رسیدگی فوری به نیاز های او می توان امنیت بیشتری به او داد.

اگر مشکل کودک از نظر شما هنوز ناشناخته است باید تحقیقات بیشتری پیرامون دنیای اطراف او، مثل رفتار همبازیهای اطرافش، محیط مهد کودک یا دبستانی که در آن تحصیل می کند، رفتار خود و همسرتان با کودک،و ...انجام دهید تا به این ناشناخته دست یابید.